مقایسه تعیین هزینه میانگین و FIFO

مقایسه تعیین هزینه میانگین و FIFO

تعیین هزینه میانگین برای هزینه‌یابی موجودی‌های انبار استفاده می‌شود و از طریق هزینه میانگین و یا با میانگین‌گیری قیمت خرید تمام مقادیر موجودی در انبار تقسیم بر هزینه کل آن‌ها بدست می‌آید. روش هزینه‌یابی میانگین، آخرین خرید انبار و تمام خریدهای قبلی را به ترتیب تا زمانی که تمامی موجودی انبار محاسبه شوند درنظر می‌گیرد. زمانی که آیتم فروخته می‌شود این میانگین هزینه ارسال می‌شود و تا زمانی که یک خرید جدید با قیمتی متفاوت صورت نگیرد تغییر نخواهد یافت. روش اولین صادره از اولین وارده (FIFO) یکی از معمول ترین روش های مورد استفاده برای تعیین ارزش موجودی و بهای تمام شده کالای فروش رفته در طول یک دوره حسابداری است. در روش FIFO فرض بر آن است که اولین کالای خریداری شده و یا تولید شده پیش از همه به فروش می‌رسد و جدیدترین کالاها، کالاهایی خواهند بود که در انبار باقی مانده و به فروش نرفته‌اند. بنابراین قیمت خرید کالای قدیمی تر در انبار به عنوان ارزش کالاهای به فروش رفته در نظر گرفته می‌شود و قیمت خرید کالاهای جدیدتر موجود در انبار را به عنوان ارزش موجودی کالای پایان دوره در نظر می‌گیرند. برای روشن شدن موضوع مثال زیر را بررسی می کنیم: یک فروشنده اجزای کامپیوتر را درنظر بگیرید. این شرکت اجزای کامپیوتری را از تامین کنندگان متفاوتی تهیه می‌کند: تاریخ خرید              تعداد                       قیمت خرید                قیمت کل 10 بهمن                100                     250$                      25000$ 10 اسفند                150                      240$                      52000$ 10 اردیبهشت          200                       260$                      52000$   با فرض این که هیچ فروشی صورت نگرفته باشد توزیع کننده تا تاریخ 10 اردیبهشت 450 واحد با قیمت میانگین هر واحد 11/251$  (450 واحد/113000$) دریافت کرده است. اگر او نصف موجودی انبار خود را به فروش رسانده باشد، طبق هزینه یابی میانگین بهای تمام شده کالای فروش رفته برای او 56500$ خواهد بود. طبق روش FIFO  قیمت تمام شده اجناس فروخته شده از کالاهایی که زودتر خریداری شده اند بدست می آید و تا زمانی که یک سطح از کالاها به اتمام نرسد به سطح بعدی رجوع نخواهد شد. با این رویکرد قیمت تمام شده کالای فروخته شده (COGS) طبق عملیات پیش رو 55000$ محاسبه می شود. (240$ *125) + (250$  * 100) = 55000$ زمانی که قصد تغییر دادن رویکرد محاسباتی خود از روش هزینه میانگین به FIFO دارید باید به خاطر داشته باشید که این اقدام تاثیر چشمگیری بر روی تمام صورت های مالی شما خواهد گذاشت. موضوعی که باید به آن توجه داشت آن است که آیا برای نشان دادن روش جدید نیاز به ارائه مجدد داده های مالی برای سال های پیش وجود دارد یا خیر و یا تنها باید روش جدید را برای داده های کنونی و در آینده استفاده کرد. معمولا کسب وکارها برای صورت های مالی، سود و زیان را در خط های بودجه مجزا گزارش می‌دهند و همواره باید در صورت های مالی تغییرات را در پانوشت ها نشان دهند. با این حال به شدت معتقد هستم که این مطلبی است که باید پیش از گرفتن هر تصمیمی با حسابدار خود در میان بگذارید. هم اکنون که به تفاوت بین هزینه یابی میانگین و FIFO پی برده ایم اجازه دهید تا در مورد اجرای آن در رابطه با امور مالیاتی بحث شود. اولین بار برای پر کردن اظهارنامه مالیاتی خود می‌توانید هر کدام از روش های حسابداری مجاز را انتخاب کنید. زمانی که برای اولین بار در مورد انتخاب روش‌های حسابداری خود تصمیم گیری می کنید نیازی به تایید سرویس درآمد داخلی(IRS)  نخواهد بود. با این حال شما باید به طور مداوم و هر ساله از روش منتخب خود استفاده کنید و این روش می بایست به طور واضح بیانگر درآمد شما باشد. بعد از آن که IRS از روش حسابداری شما مطلع گردید در صورتی که قصد تغییر آن را داشته باشید باید مجوز لازم را از این سازمان کسب نمایید. تغییر در روش حسابداری شما نه تنها شامل تغییر اموال نقدی به غیر نقدی می شود بلکه تمام محاسبات مرتبط با موارد عمده را نیز در برخواهد گرفت. موارد عمده آیتم هایی هستند که بر روی زمان تهیه گزارش از درآمد و یا کسورات تاثیر گذار خواهند بود. در ادامه به مواردی از تغییرات در روش حسابداری اشاره می شود که نیاز به کسب مجوز از سوی IRS خواهند داشت. تغییر از روش نقدی به روش حسابداری تعهدی و یا بالعکس. تغییر در روش و یا شالوده مورد استفاده برای ارزش گذاری موجودی (هزینه میانگین، LIFO و یا FIFO). تغییر در روش محاسبه استهلاک دارایی های ملموس و غیر ملموس (به استثنای تغییرات مشخصی که در روش خط مستقیم مجاز هستند). جهت درخواست کسب مجوز برای تغییر بر مبنای هزینه به منظور تعیین ارزش موجودی، فرم IRS با شماره 3115 که فرم درخواست کتبی برای تغییر روش حسابداری محسوب می شود را تهیه کرده و آن را تکمیل نمایید. این اقدام IRS را از تصمیم شما مطلع می‌کند (و یا با حسابدار شما تماس گرفته خواهد شد). این فرم تنها نقش اطلاع رسانی را خواهد داشت و معمولا مورد تایید قرار می‌گیرد. همچنین توصیه می شود که انجام تغییرات در شروع سال مالی انجام شود تا این امر تسهیل گردد. بسیاری از عمده فروشان و توزیع کنندگان روش FIFO را ترجیح می دهند زیرا تمایل دارند تا جریان مناسب گردش محصولات در انبار را طوری انتخاب کنند که مقایسه قیمت خرید و فروش محصولات با دقتی بیشتر انجام شود همچنین در برخی از موارد ممکن است این روش مزایایی از لحاظ مالیاتی نیز به همراه داشته باشد.