قوانین بیمه در حسابداری
قوانین بیمه در حسابداری چگونه است؟
یک حسابدار موفق در طول زندگی شغلی خود باید مهارت های مختلفی را کسب کرده و با گام برداشتن در مسیر رشد این مهارت ها، آگاهی کاملی نسبت به آنها بدست آورد؛ موفقیت در حسابداری، مانند هر حرفه دیگری، نیازمند آگاهی در زمینه های مختلفی است که محدود به توانایی های کاری نمی‌شود و نیاز به کسب دانش و تجربه در چهار چوب های دیگری نیز دارد. یکی از این چهار چوب ها، قوانین حسابداری می‌باشد که از مهم ترین آنها می توان به قوانین بیمه در حسابداری اشاره کرد. محاسبات مربوط به قوانین بیمه در حسابداری و سهم بیمه و حقوق کارگران یک واحد تجاری از کارهای مهم حسابداران بحساب می‌آید. قوانین بیمه و تامین اجتماعی نیاز به مطالعه دقیق دارند و با داشتن دانش کافی می‌توانند به یکی از زمینه‌های پردرآمد برای حسابداران تبدیل شوند. سازمان تامین اجتماعی ایران که وظیفه تحت پوشش بیمه قرار دادن شاغلان را برعهده دارد، قوانین و مقررات حائز اهمیتی را برای بیمه شوندگان در مشاغل مختلف در نظر گرفته است. آگاهی نسبت به این قوانین و مقررات از ملزومات موفقیت در زندگی شغلی مخصوصا حسابداری می‌باشد.
بیمه چیست؟
بیمه درواقع قراردادی است که بین شرکت بیمه و بیمه گذار منعقد می شود و در طی آن شرکت بیمه موظف به ارائه محافظت یا پوششی در ازای پرداخت حق بیمه توسط بیمه گذار می باشد. بیمه گران در ازای حق بیمه ، ریسک را تخمین زده و مدیریت می نمایند. حق بیمه هر قرارداد ، بخشی از آن بر اساس داده های گذشته جمع آوری شده از بسیاری از خط مشی های مشابه محاسب می شود و پیش از ارائه خدمات پرداخت می گردد. هزینه واقعی هر بیمه نامه تا پایان دوره بیمه نامه مشخص نیست و در نهایت هزینه محاسبه می شود. صنعت بیمه به دو بخش عمده تقسیم می شود، یک بخش مربوط به اموال است و بخش دیگر به تلفات مربوط می شود. بیمه شده شخصی است که راسات مشمول مقررات تامین اجتماعی بوده و با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه حق استفاده از مزایای مقرر در این قانون را دارد. قانون تامین اجتماعی: در این قانون حق و حقوق کارگران و کارفرمایان نسبت به هم در خصوص مواردی مانند بیمه، بازنشستگی و شرایط آن، از کار افتادگی و شرایط آن، درمان و.... بیان شده است. از جمله مهمترین موارد ذکر شده در این قانون بیمه پرسنل می باشد که حسابداران در طی ماه حداقل یک با آن برخورد دارند (در زمان محاسبه حقوق و سهم بیمه پرسنل). پیشنهاد می کنیم به صورت دقیق مفاد این قانون را مطالعه کنید. در صورت داشتن اطلاعات کافی و فعالیت در این زمینه می توانید درآمد بسیار خوبی کسب نمایید
بیشتر بخوانید : فرار مالیاتی چیست؟
حق بیمه چیست؟ طبق قوانین سازمان تأمین اجتماعی هر کارفرما باید ماهانه درصد معینی از حقوق و مزایای هر یک از کارکنان خود را بعنوان حق بیمه سهم کارمند کسر و به همراه حق بیمه سهم کارفرما حد اکثر تا پایان ماه بعد به حسابهای مربوط واریز و ماهانه فهرست کاملی از مشخصات حقوق بگیران و میزان حقوق هر یک از آنها به ادارات تأمین اجتماعی محل ارسال نمایند. مسئولیت پرداخت حق بیمه بر عهده چه کسی است؟ ما یا کارفرما؟ در ابتدا باید بدانید که طبق قوانین بیمه در حسابداری کل مبلغ حق بیمه ۳۰ درصد از حقوق هر فرد است که از این ۳۰ درصد، ۲۳ درصد را کارفرما باید به اداره بیمه پرداخت کند و ۷ درصد مابقی از حقوق فرد بیمه شده کسر می‌شود. با این حال، از نظر قانون شخصی که مکلف به پرداخت حق بیمه است، کارفرما است. در صورتی که کارفرما مبلغ پرداختی را در زمان تعیین شده پرداخت نکند، مشمول جریمه خواهد شد. در واقع، کارفرما مسئول است که یک نسخه از فهرست حقوق به همراه حق بیمه سهم خودش و سهم کارکنان را به اداره تامین اجتماعی ارائه دهد. محاسبه حق بیمه تامین اجتماعی به چه صورت است؟ از آنجایی که حق بیمه ۳۰ درصد از مبلغ دستمزد است. بنابراین محاسبه حق بیمه هر فرد متناسب با مبلغ دستمزد او است. در سال ۹۹ حداقل حقوق و دستمزد ۲ میلیون و ۲۹۶ هزار تومان است. به این ترتیب مبلغ حق بیمه برای سال ۱۳۹۹ معادل ۶۸۸ هزار و ۹۸۲ تومان است که از این مبلغ، سهم کارفرما ۵۲۸ هزار و ۲۱۹ تومان و سهم هر فرد برابر با ۱۶۰ هزار و ۷۶۲ تومان است. وجوهی که مشمول کسر حق بیمه است ،زیر است:
- حقوق، دستمزد و کارمزد.
- فوق العاده های شغل.
- اضافه کار، شب کاری و نوبت کاری.
- فوق العاده خارج از مرکز.
- فوق العاده انجام کارهای سخت و زیان آور.
- کمک هزینه خواربار و مسکن.
- مزد ایام تعطیل و مرخصی استحقاقی.
- فوق العاده های ثابت و مانند آنها.
- پاداش به جز مواردی که مشمول کسر حق بیمه نیست.
جایگاه حق بیمه ایران در جهان کار فرمایان: به نظر می‌رسد میان حق بیمه دریافتی از بیمه شدگان و کارفرمایان و خدماتی که سازمان تأمین اجتماعی به افراد تحت پوشش ارائه می‌دهد، توازن و تناسبی وجود ندارد. به گونه‌ای که کارفرمایان ایران با پرداخت 35 درصد حق بیمه – 20 درصد کارفرما، 7 درصد بیمه شده، 3 درصد دولت و 2 درصد حق کارآموزی – بیشترین میزان حق بیمه را نسبت به کشورهای مشابه می پردازند. مبنای نرخ حق بیمه چیست؟ سازمان تأمین اجتماعی: نرخ حق بیمه در ایران بر اساس مفاد ماده 28 قانون تأمین اجتماعی (مصوب 1354 شمسی) معادل 30 درصد حقوق، فرد و مزایای هر بیمه شده و 3 درصد سهم دولت است و 2 درصدی که به عنوان حق کارآموزی از حقوق کارگران کسر می‌شود، ارتباطی به سازمان تأمین‌اجتماعی ندارد. نرخ حق بیمه در هر یک از نظام‌های بیمه اجتماعی، متناسب با حجم خدمات و حمایت های مورد تعهد، تعیین می‌شود و در حال حاضر سازمان تأمین اجتماعی با ارایه 18 نوع خدمات متفاوت، خدمات متنوع تری را نسبت به بسیاری از کشورهای مشابه، به بیمه‌شدگان ارائه می‌دهد و علاوه بر آن بر اساس بررسی‌های صورت گرفته و اطلاعات موجود، نرخ حق بیمه در بسیاری از کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی، بالاتر از نرخ حق بیمه در ایران است.
