حسابداری ارز

حسابداری ارز

حسابداری ارز واحد پولی است که هنگام ثبت معاملات در دفتر اسناد شرکت استفاده می شود. ارزیابی گزارش حسابداری لزوما همان ارزیابی عملکردی یا معاملاتی نیست، یعنی آنچه که مشتریان هنگام انجام یک معامله، مانند فروش، می بینند. اغلب، ارز حسابداری در همان ارز واحد به عنوان پول محلی که در آن شرکت با آن کار  می کنند شناخته می شود.

برای شرکت ها یا سرمایه گذاران مدیریت ارزهای مختلف، تعامل نرخ های ارز خارجی و تبدیل آنها می تواند نگهداری حساب کتاب های یک کار پیچیده باشد. برای شرکت هایی که در کشورهای دارای ارز اصلی مانند دلار، یورو یا پوند کار می کنند، ارز حسابداری ممکن است همان پول فروش باشد. شرکت هایی که در بازارهای کوچکتر با ارزهای "جزئی" کار می کنند بیشتر احتمال دارد که یک ارز واحد حسابداری داخلی و یک ارز خارجی داشته باشند.

تعداد محدودی از نرم فزارهای حسابداری دارای ارز پایه و یا پایه ارزی می باشند که در عین حال چند ارزی را نیز شامل باشند، در نرم افزار حسابداری تحت وب ما این امکان را برای کاربر فراهم آورده ایم تا در عین دارا بودن یک ارز پایه برای معاملات خود چند ارزی را نیز برای معملات خارجی خود داشته باشد تا با یک نرم افزار تمامی نیازهای حسابداری خود را برطرف نماید و دیگر نیاز به هزینه اضافی جهت خرید نرم افزار برای شعب خارجی و یا محاسبه معاملات خارجی خود نداشته باشند، و به راحتی بتوانند با استفاده از گزینه چند ارزی محاسبات ارزی خود را انجام دهند.

مثال حسابداری پول

به عنوان مثال، یک شرکت الکترونیک ژاپنی مستقر در توکیو احتمالا ارز حسابداری خود را "ین" قرار خواهد داد، ین همان پولی است که در ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد،  که این شرکت مرکب و با آن کار می کند. شرکت ها در هنگام ضبط معاملات حتی از فروش ارز خارجی استفاده می کنند، و یا از پول کشور خود یا ارز محلی استفاده می کنند. یک شرکت ژاپنی که در چین تجارت می کند، احتمالا از "ین" به عنوان ارز حسابداری استفاده می کند، حتی اگر معاملات با استفاده از "یوان" انجام شود.

پول حسابداری عبارت است از تعریف پولی که شرکت برای ثبت تمام معاملات و صورتهای مالی خود استفاده می کند. همچنین به عنوان ارز گزارش یا ارز ارزیابی شناخته می شود، ارز حسابداری می تواند متفاوت از ارزی که در آن شرکت محصولات خود را با معیار آن ارز، به فروش می رساند باشد.

به منظور ساده سازی صورتهای مالی خود، کسب و کارها با نیازهای مدیریت پیچیده، ارز خارجی را با ارز اصلی ادغام می کنند. و معمولا تمام معاملات خود را در ارز اصلی خود، از جمله آنهایی که در ارزهای خارجی انجام می شوند، گزارش می دهند.

به عنوان مثال، یک شرکت آلمانی اجزاء را از کره جنوبی و چین تهیه می کند. آنها محصولات خود را در منطقه بریتانیا و آمریکا (یورو، پوند انگلیس و دلار آمریکا) فروختند، اما معاملات خود را با یورو گزارش دادند تا گزارش های مالی آنها آسان تر شود.

استانداردهای بین المللی حسابداری 21 (IAS 21) ارز ارزیابی را "ارز که در آن صورتهای مالی ارائه شده" تعریف می کند، در حالی که پول نقد عملیاتی "ارز از محیط اقتصادی اولیه است که در آن نهاد عمل می کند".

شرکت هایی که ارزش عملکرد آنها یکی از مهم ترین آنهاست مانند یورو، ین، پوند و دلار، اغلب معاملات خود را در پول محلی خود انجام می دهند. با این حال، شرکت های صادرات از کشورهای دارای اقتصادهای کوچکتر و ارزهای کوچکتر احتمالا برای اهداف حسابداری و فروش از ارزهای مختلف استفاده می کنند.

"گزارشگری ارز" چیست؟

ارزیابی ارزی است که برای صورتهای مالی یک نهاد مورد استفاده قرار می گیرد. پول گزارشگری در صورتهای مالی و سایر گزارش های مالی ساده تر از زمانی است که آنها با استفاده از یک ارز واحد کامپایل می شوند. با این حال، بسیاری از شرکت های بزرگ در بسیاری از کشورهای مختلف فعالیت می کنند. این اغلب نیاز به انجام تجارت با انواع ارزها دارد. هنگامی که این مورد است، ارز از دفتر اصلی شرکت یا شرکت مادر که در آن صورتهای مالی تهیه شده است، به عنوان ارز گزارش شده در نظر گرفته شده است. دیگر مکان ها یا شرکت های تابعه که از عملکرد های روزمره خود از ارزهای مختلف استفاده می کنند بایستی صورتحساب های مالی خود را به ارز گزارش بدهند تا این اظهارات بتوانند یکپارچه شوند. این کار با استفاده از روش تبدیل زمان یا زمان جاری انجام می شود.

کاهش ارزش گزارشگری

برای جمع آوری گزارش های مالی برای موسسات چند ارزی، حسابداران باید گزارش ارزهای خارجی را به یک ارز واحد در نرخ ارز فعلی تبدیل کنند. برای استاندارد کردن این فرایند، مقررات حسابداری متنوعی وجود دارد که یک روش متداول برای انجام، این تبدیل را ارائه می دهد؛ که به حداکثر رساندن شفافیت، که این گزارش های مالی ارائه می شود کمک می کند.