مدل سازی مالی

مدل سازی مالی فرآیندی است که توسط آن شرکت یک مدل از جنبه های شرکت ارائه می دهد. این مدل معمولا با انجام محاسبات مشخص می شود و توصیه هایی را براساس آن اطلاعات ارائه می دهد. این مدل همچنین ممکن است حوادث خاصی را برای کاربر نهایی مانند بازده مدیریت سرمایه گذاری خلاصه میکند، یا ممکن است به پیش بینی روند بازار کمک کند.

درک مدل های مالی

این هدف از تحلیلگر است که به طور دقیق پیش بینی قیمت یا عملکرد سود آتی یک شرکت را پیش بینی کند. نظریه های متعدد ارزیابی و پیش بینی وجود دارد و تحلیل گران مالی می توانند این نظریه ها را با بازسازی رویدادهای کسب و کار در یک ماشین حساب تعاملی که به عنوان یک مدل مالی نامیده می شود، آزمایش کند. یک مدل مالی تلاش می کند تمام متغیرها را در یک رویداد خاص ضبط کند. سپس متغیرها را محاسبه می کند و فرمول های اطراف این متغیرها را ایجاد می کند. در پایان، این مدل تحلیلگر را با یک ریاضی از رویداد کسب و کار خاص ارائه می دهد. ابزار اصلی اولیه که برای انجام این کار استفاده می شود، صفحه گسترده است. زبان صفحه گسترده اجازه می دهد تا مدل سازی مالی برای هر جریان نقدی یا جریان درآمد را بازسازی کند.

کاربران مدل های مالی

مدل های مالی به دلایل مختلف استفاده می شود. رایج ترین آنها ارزیابی کسب و کار، آماده سازی سناریو برای برنامه ریزی استراتژیک، هزینه محاسبه سرمایه برای پروژه های مالی شرکت های بزرگ، تصمیم گیری بودجه سرمایه گذاری و تخصیص منابع شرکت است. مدل های مالی نیز در ایجاد پیش بینی ها و روند برای پیش بینی ها و بسیاری از کاربردهای دیگر مربوط به مقایسه های صنعت، تجزیه و تحلیل نسبت و صورت های مالی اندازه رایج استفاده می شود.

مثال مدل مالی

متغیرهای بی شمار در تعیین پیش بینی یا ارزیابی وجود دارد. تحلیلگران می توانند حساسیت این متغیرها را با ایجاد مدل ها و سپس تست مدل با ورودی های مختلف، جداسازی کنند. سپس ورودی ها برای ایجاد مجموعه ای از خروجی ها استفاده می شود که تاثیر تغییر در یک متغیر را بر روی دیگری تعیین می کند. بهترین مدل های مالی ساده هستند و کاربران با مجموعه ای از مفروضات اساسی ارائه می دهند. به عنوان مثال، یکی از موارد معمول پیش بینی شده، رشد فروش است. رشد فروش عملکرد فروش فعلی و فروش سه ماهه گذشته است. این تنها دو ورودی است که یک مدل مالی نیاز به محاسبه رشد فروش دارد. مدلساز مالی یک سلول ورودی برای فروش سال قبل، سلول A و یک سلول ورودی برای فروش سال جاری، سلول B ایجاد می کند. در سلول سوم، سلول C، تحلیلگر یک فرمول را ایجاد می کند که تفاوت بین سلول A و B توسط سلول A مشخص می شود، که این فرمول رشد است. سلول C یک فرمول است و به مدل افزوده شده است. سلول های A و B سلول های ورودی برای کاربر در نظر گرفته می شوند.

هدف از این مدل، محاسبه رشد فروش اتوماتیک است.