حاشیه سود

حاشیه سود یکی از نسبت های سودآور حساب می شود تا میزان سودآوری فعالیت های تجاری را ارزیابی کند. این نشان می دهد که میزان درصد فروش به سود تبدیل شده است. به عبارت ساده، درصد سود نشان می دهد که چه مقدار سود کسب و کار برای هر دلار از فروش تولید شده است.

کسب و کارها و افراد در سرتاسر جهان فعالیتهای اقتصادی سودآور را با هدف تولید سود انجام می دهند. با این حال، تعداد مطلق مانند $ X میلیون ارزش ناخالص فروش، $ Y هزار هزینه های کسب و کار و یا درآمد $ Z  قادر به ارائه یک تصویر واضح و واقعی از سودآوری و عملکرد کسب و کار می باشد. برای محاسبه سود (یا ضرر) کسب و کار، استفاده از چندین روش مختلف کمی استفاده می شود که ارزیابی عملکرد یک کسب و کار را در طی دوره های مختلف آسان تر می کند یا آن را نسبت به رقبا مقایسه می کند.

در حالی که کسب و کارهای اختصاصی مانند فروشگاه های محلی ممکن است حاشیه سود را با فرکانس مورد نظر خود (مانند هر هفته یا هر دو هفته یکبار) محاسبه کنند، کسب و کارهای بزرگ از جمله شرکتهای ثبت شده باید طبق استاندارد زمانبندی گزارش (مانند سه ماه یا سالیانه) گزارش دهند. ممکن است شرکت هایی که با پول قرض گرفته شده در حال اجرا باشند، برای محاسبه و گزارش آن به وام دهنده (مثل یک بانک) ماهانه به عنوان بخشی از روش های استاندارد گزارش دهند.

حاشیه سود با تقسیم سود خالص توسط فروش خالص یا تقسیم درآمد خالص با درآمد حاصل از یک دوره زمانی معین محاسبه می شود. در چارچوب محاسبات حاشیه سود، سود خالص و درآمد خالص جایگزین استفاده می شود. به طور مشابه، فروش و درآمد به طور متناوب استفاده می شود. درآمد خالص با حذف تمام هزینه های مرتبط با آن، از جمله هزینه های مربوط به مواد خام، کار، عملیات، اجاره، پرداخت بهره و مالیات، از کل درآمد حاصل، تعیین می شود.

از نظر ریاضی:

حاشیه سود = سود خالص (یا درآمد) / فروش خالص (یا درآمد)= (فروش خالص - هزینه) / فروش خالص= 1- (هزینه / فروش خالص)

سود سهام پرداخت شده به عنوان هزینه محسوب نمی شود و در فرمول در نظر گرفته نمی شود.

نگاهی دقیق تر به فرمول نشان می دهد که حاشیه سود حاصل از دو عدد - فروش و هزینه است. برای به حداکثر رساندن حاشیه سود، که به {1 - (هزینه / فروش خالص)} محاسبه می شود، به دنبال به حداقل رساندن نتیجه حاصل از تقسیم (هزینه / فروش خالص) می باشد. این می تواند زمانی حاصل شود که هزینه ها کم و فروش خالص بالا باشد.

در همه حالات، عمل متعادل سازی برای اپراتورهای تجاری برای تعدیل قیمت گذاری، کنترل حجم و هزینه، تبدیل می شود. اساسا، حاشیه سود  به عنوان شاخصی از صلاحیت صاحبان کسب و کار یا مدیریت در اجرای استراتژی های قیمت گذاری که منجر به فروش بیشتر و کنترل موثر هزینه های مختلف برای حفظ آنها می شود.

در حقیقت، حاشیه سود تبدیل به ضریب استاندارد پذیرفته شده در سطح جهانی از ظرفیت سودآوری یک کسب و کار شده است و نشانگر سطح بالایی از آن است.

سرمایه گذاران به دنبال سرمایه گذاری برای راه اندازی خاص می توانند ارزیابی حاشیه سود محصول بالقوه و یا خدماتی که در حال توسعه هستند، ارزیابی شود.

شرکت هایی که بخش های مختلف کسب و کار، خطوط تولید، فروشگاه ها و یا امکانات گسترش جغرافیایی را گسترش می دهند ممکن است از ارزش سود برای ارزیابی عملکرد هر یک از این واحد استفاده کرده و آن را در مقایسه با یکدیگر مقایسه کنند

از آنجا که درآمد و هزینه ها دو جزء کلیدی برای محاسبه حاشیه سود هستند، توصیه می شود از این رقم برای مقایسه کسب و کار در بخش مشابه استفاده کنید. همانطور که هر بخش صنعت به دنبال مدل های مختلف کسب و کار و جریان های درآمد است و هر کدام تأثیرات فصلی مختلفی دارند، باید در نظر گرفتن حاشیه سود برای مقایسه کسب و کارهای گوناگون مورد توجه قرار گیرد.

در حالی که حاشیه سود به سادگی به حاشیه خالص اشاره دارد، سایر انواع مشابه که برای ارزیابی حاشیه سود مورد بررسی قرار می گیرند، حاشیه سود ناخالص است که درآمد ناخالص (درآمد منهای هزینه کالاهای فروخته شده شامل کار، مواد و سربار) را با درآمد حاصل، حاشیه عملیاتی حاشیه سود عملیاتی) که سود عملیاتی (درآمد منهای فروش، هزینه های عمومی و اداری) را با درآمد، حاشیه سود قبل از سود تقسیم می کند و سود حاشیۀ سود را با درآمد و سود خالص (یا سود خالص سود) تقسیم درآمد خالص یا سود را با درآمد کل تقسیم می کند.