تجزیه و تحلیل نسبت

تجزیه و تحلیل نسبت یک تحلیل کمی از اطلاعات مالی از صورتهای مالی شرکت یا قیمت سهم است. نسبتها کلیدی برای تجزیه و تحلیل مالی هستند، زیرا آنها برای ارزیابی و مقایسه یک شرکت با همتایانشان یا به یک معیار صنعت، ورودی می دهند.

نسبت ها نشانگرهای حیاتی برای اندازه گیری سلامت شرکت ها را فراهم می کنند، به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا به جنبه های خاصی از وضعیت عملیاتی شرکت متمرکز شوند. به عنوان مثال، این شرکت ممکن است سودآور باشد، اما نسبتا مشخص، می تواند نشان دهد که آن را مدیریت خوب موجودی یا مسائل مربوط به جریان پول نقد نمی داند.
ارزیابی نسبی، همچنین به عنوان ارزیابی قابل مقایسه است، یک ابزار بسیار مفید و موثر در ارزیابی دارایی است. ارزیابی نسبی شامل استفاده از دارایی های مشابه و قابل مقایسه در ارزش گذاری دارایی های دیگر می باشد. (بنابراین شما در نهایت تصمیم گرفتید سرمایه گذاری را شروع کنید اما در پروژۀ خود چه باید بکنید؟ یافتن پست های اینجا را چک کنید چگونه می توانید یک سهام را انتخاب کنید.)

آموزش: تجزیه و تحلیل نسبت

در بازار املاک و مستغلات، ارزش گذاری نسبی چارچوبی برای ارزش گذاری یک قطعه املاک و مستغلات را تشکیل می دهد. هر کسی که تا به حال خرید، فروش یا بررسی مجدد داشته است، این روند را در کار دیده است. املاک و مستغلات هر زمان ارزش دارد، روند ارزیابی همیشه ارزش دیگر خواص در نزدیکی که فروخته شده است ادغام می شود. از آن نقطه شروع، موضوع برای هر گونه تفاوت قبل از رسیدن به یک ارزیابی نهایی در نظر گرفته شده است.

یک سؤال قدیمی دررابطه با  کسب و کار وجود دارد که میگوید تنها ارزش  یک دارایی آن است که پسری حاضر است آن را پرداخت کند. حقیقت دردناک این واقعیت در هنگام ریزش اقتصادی در خانه رخ می دهد وقتی که فروشندگان املاک و مستغلات پیشنهادات خود را دریافت می کنند که به طور قابل توجهی پایین تر از آنچه خانه هایشان در ابتدا ارزش آن را داشتند. اثربخشی ارزیابی قابل مقایسه این است که این فرآیند به طور خاص بر ارزش سایر دارایی هایی که خریداری شده یا فروخته شده است، تکیه می کند.
رویکرد مشابه و موثر می تواند در رابطه با سهام استفاده شود. سهام در یک کسب و کار است و مبانی کسب و کار اساسی می تواند برای تعیین ارزش سهام مشابه استفاده شود.

برخی از معیارهای رایج و مفید برای استفاده در ارزش گذاری نسبی عبارتند از:

الف) قیمت نسبت به درآمد
ب) بازگشت سرمایه
ج) حاشیه عمل
د) ارزش شرکت
e) قیمت برای آزاد کردن جریان نقدی

نسبت های مالی به دسته های مختلف بسته به پارامتر اندازه گیری تقسیم می شوند:

1. میزان فعالیت یا نسبت کارآیی: اینها اندازه گیری می کند که چگونه کارآیی عملیات روزمره شرکت، مدیریت موجودی، فروش و تولید محصولات یا استفاده از دارایی ها برای تولید درآمد است. مثالها عبارتند از: گردش گردشگری (هزینه فروش / موجودی) و گردش سرمایه (فروش خالص / سرمایه کار).

2. ضریب نقدینگی: این اندازه گیری انعطاف پذیری یک شرکت را برای پرداخت تعهدات کوتاه مدت خود می دهد. مثالها عبارتند از: نسبت فعلی (دارایی فعلی / بدهی فعلی) و نسبت سریع (دارایی های فعلی - موجودی) بدهی فعلی.

3. نرخ های پرداخت: این انعطاف پذیری یک شرکت را برای پرداخت بدهی های بلندمدت و میزان بدهی های آن اندازه گیری می کند. مثال ها عبارتند از: نسبت بدهی (کل بدهی / دارایی های کل) و نسبت سرمایه گذاری مالی (دارایی / کل سرمایه).

4. نسبت سودآوری: این توانایی یک شرکت برای تولید سود و درآمد را اندازه گیری می کند. مثالها عبارتند از: حاشیه سود خالص (درآمد خالص / درآمد خالص) و بازگشت سرمایه (درآمد خالص / ارزش سهام).

5. نسبت ارزش گذاری: اینها برای ارزش سهام یک شرکت استفاده می شوند و معمولا توسط تحلیلگران مورد استفاده قرار می گیرند تا تعیین کنند که یک شرکت خرید، فروش یا نگهداری داشته باشد. مثالها عبارتند از: درآمد در هر سهم (درآمد خالص - سود سهام سود) / میانگین سهام برجسته و نسبت سود / درآمد (قیمت سهام / سود هر سهم).